
کاش بودي تا دلم تنها نبود تا اسير غصه ي فردا نبود
کاش بودي تا فقط باور کني بي تو هرگز زندگي زيبا نبود
روي قبرم بنويسيد کبوتر شد رفت زير باران غزلي خواند دلش تر شد رفت
چه تفاوت که چه خورد غم دل يا سم آنقدر غرق جنون بود که پرپر شد رفت
او کسي بود که از غرق شدن ميترسيد عاقبت روي تن ابر شناور شد رفت
دختري ساده که يک روز کبوتر شد رفت.
نظرات شما عزیزان: